Afbeelding
IN GESPREK MET

Judith Verhagen: ‘Ik hoop nog jaren door te kunnen gaan met volleybal’

Human Interest 1.297 keer gelezen

UDEN | “Een lang dorpsmeisje met een serieuze passie voor grafische vormgeving, fotografie, volleybal en een glaasje Bailey’s met ijs.” Dat is de Udense Judith Verhagen. Wij gingen met haar in gesprek.

door Henk Lunenburg

Judith Verhagen werd op 3 juni 1973 geboren in Veghel. Het gezin was kort ervoor verhuisd van Gemert naar Uden. Haar zus Monique en broertje Marco zijn geboren in Gemert. Marco overleed 3 weken na zijn geboorte aan wiegendood. Na Judith werd Baukje geboren. Ria, Judiths moeder, deed administratieve werkzaamheden bij verschillende bedrijven. Ze was ook zeer actief als klaar-over en voorleesmoeder. Vader Peter was van oudsher elektricien en ging daarna in de logistiek werken bij de Miro in Veghel (later DC AH).

Hoe was je jeugdtijd en wat waren je opleidingen?
“Na mijn geboorte is ons gezin van de flat in Uden verhuisd naar een woning op Germenzeel en daarna naar een koopwoning op Bermershof. Aan de jaren op basisschool ’t Schrijverke heb ik warme herinneringen. In mijn vrije tijd was ik vaak aan het tekenen en schilderen op mijn zolderkamertje. Op de door mijn opa gemaakte tekentafel was ik altijd creatief bezig. Na 6 jaar basisschool wilde ik graag naar de grafische school in Eindhoven. Mijn ouders vonden me te jong voor die stap, daarom ging ik eerst naar de Las in Gemert. 2 jaar later maakte ik de overstap naar Eindhoven en had daar de tijd van mijn leven. Ik was het enige meisje in een klas met jongens. Tijdens deze opleiding werkte ik als 15-jarige in het weekend bij een drukkerij in Boekel. Daar heb ik de fijne kneepjes van het vak geleerd. Ik was 17 toen ik klaar was met de grafische opleiding. Bij de drukkerij in Boekel kreeg ik een vaste aanstelling en volgde nog één dag in de week een BBO-opleiding. Na een fotocursus bij Pieter Breugel in Veghel volgde ik de Fotovakschool opleiding in Apeldoorn.”

Hoe heb jij je man leren kennen?
“In die tijd ging iedereen op dansles en ik ging daar met mijn oudste zus naar toe. Ik was groot voor mijn leeftijd en stopte al na één jaar omdat al mijn danspartners kleiner waren dan ik. Later, tijdens het uitgaansleven leerde ik de man kennen waarmee ik trouwde en twee kinderen kreeg. In 2008 zijn we na een moeilijke periode gescheiden. Jaren na mijn scheiding ben ik met mijn nieuwe partner naar Horst (L) verhuisd om dichter bij zijn kinderen te zijn. Sem en Noa pasten zich snel aan, maar helaas liep deze relatie stuk en verhuisden we weer naar Uden.”

Wanneer startte jij je eigen bedrijf op?
“Tot mijn 21e stond ik in Boekel achter de drukpers, maar ik wilde meer de voorbereidingskant op. Bij verschillende andere drukkerijen en reclamebureaus heb ik veel geleerd en gezien dat de combinatie DTP en fotografie goed samenwerken. Zodoende hebben Baukje en ik in 1999 een bestaande fotowinkel aan de Kerkstraat in Uden overgenomen; Caspar foto en design. De digitale fotografie begon zijn opmars en in 2001 stopten we met de winkel. Ik trouwde, kreeg mijn kinderen, ging scheiden en ben weer voor een baas gaan werken. Gelukkig heb ik veel steun gehad van mijn oudste zus Monique, die een kinderopvang had en ook mijn ouders sprongen veel bij. Toen ik in 2017 mijn baan verloor heb ik de stoute schoenen weer aangetrokken en ben ik gestart met ‘Voilà gifts and more’, naast een nieuwe parttime baan bij Nouvion. Hier deed ik alle grafische vormgeving en fotografie en heb ik een geweldige tijd gehad. Sinds 2021 sta ik volledig op eigen benen en ben trots dat mijn producten bij hele leuke verkooppunten over het hele land verspreid te koop zijn. In Uden heb ik thuis een kleine fotostudio waar ik alle foto’s en ontwerpen zelf maak. Dit varieert van productfotografie van onder andere bed- en badtextiel als het ontwerpen van huisstijlen, bouwen van websites, tot het bedenken en produceren van mijn cadeauartikelen.”

Waar begon je passie voor sporten?
“Jarenlang heb ik wedstrijdzwemmen gedaan toen ik nog op de basisschool zat. Elke ochtend werd ik door mijn vader om 06.00 uur naar het zwembad De Zeester gebracht. Ik zwom dagelijks van 06.30 tot 07.30 uur. Drie keer in de week deed ik ‘s middags en op zaterdag nog waterpolo. In de zesde klas van de basisschool ben ik na een introductiedag gaan volleyballen bij Saturnus. Een volleybalteam bestaat uit zes spelers in het speelveld die tijdens het spel gewisseld mogen worden. Volleybal is een teamsport en mijn lengte is zeker een pluspunt en heel handig, onder andere voor het blokkeren van de bal. Vorig jaar bestond Saturnus 60 jaar. Ik stopte toen we naar Horst verhuisden, tot er in 2017 een foto op Facebook verscheen van mijn oude team. Ik reageerde: ‘Wat mis ik dit spel’. Waarop Loes (Boley) reageerde met: ‘Juud, we zoeken nog een middenspeelster bij Dames 2. Iets voor jou?’ Ik ging één training meedoen en was verrast wat ik op 44-jarige leeftijd nog kon. Sindsdien speel ik weer in Dames 2, met vorig seizoen een uitstapje naar Dames 1. In ons team variëren de leeftijden van 19 tot 50 jaar en ouder. Ik ben nu 50 en train slechts één keer in de week, vanwege een schouderblessure. In principe trainen we twee keer in de week en spelen op zaterdag een wedstrijd. Mijn dochter Noa heeft bij de mini’s en jeugd gespeeld en Sem speelt sinds dit seizoen. Ik hoop nog jaren door te kunnen gaan met volleybal.”

50: een mijlpaal! Hoe heb je dit gevierd?
“Ik was door een hele nare situatie eigenlijk niet in de stemming om mijn 50e verjaardag te vieren en had het te druk met mijn bedrijf. Toen ik tegen Baukje vertelde dat ik van gedachte veranderd was, wist ik niet dat ze al iets aan het organiseren waren. Zelfs toen mijn vriendin Arnie mij belde met het voorstel om de organisatie van het feest samen met Noa van mij over te nemen, had ik geen vermoeden van hun plannen. Ik gaf de datum door over wat ik wel en niet wilde en de rest mochten ze zelf regelen. Het ontwerp van de uitnodiging had ik al klaar en doorgestuurd naar Arnie. Wat ik niet wist was dat iedereen een hele andere uitnodiging had gehad. Alleen onze gezinsleden hadden de door mij ontworpen uitnodiging om mij om de tuin te leiden. Omdat ook de datum gewijzigd was werd ikzelf verrast op mijn eigen verjaardagspartij. Tijdens het feestje - en ook andere feestjes - heb ik echt genoten van een lekker glaasje Bailey’s met ijs.”

Wil jij op de hoogte blijven van al het nieuws en mooie verhalen in Uden en omgeving? Download dan onze nieuwsapp via de AppStore of PlayStore.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant