'Omdat er meer dingen in het leven zijn dan meubels verkopen...'

UDEN | …zetten wij er na 43 jaar een punt achter", staat te lezen op de uitnodigingskaart van Ties en Gerdie van Donzel, die komende zondag 25 maart in hun woongelofelijke zaak aan de Industrielaan 12 hun relaties en klanten nog graag een keer persoonlijk 'Houdoe' willen zeggen. Hun zoon Pim zet als vierde generatie de zaak voort.

Waarom hebben jullie besloten om te stoppen?
"In 2010 is onze zoon Pim in de zaak gekomen en in 2016 hebben wij de zaak al overgedragen aan Pim van Donzel en Mark van Uden, die al 20 jaar bij ons in dienst is. Zelf bleef ik nog in de verkoop actief, omdat ik nog niet toe was aan stoppen met werken. Mijn vrouw Gerdie heeft ook altijd in de zaak gewerkt en zorgde voornamelijk voor de financiële administratie, maar deed ook in de weekends de balie. Ik ben nu 65 jaar geworden en vond dat een mooi moment om per 1 maart jl. te stoppen. Het is 43 jaar heel hard werken geweest, zo'n 70 uur per week en wij vinden het nu tijd worden om op ontdekking te gaan wat er nog meer in het leven te doen is."

De firma Van Donzel kent een lange geschiedenis. Hoe lang bestaat Van Donzel al?
"Mijn opa, Anton van Donzel begon in 1910 een meubelmakerij – hij was schrijnwerker – terwijl oma Door de winkel deed en babyspullen verkocht. Dat was al op de locatie Prior van Millstraat, toen Schaftstraat geheten. Mijn vader Frans nam de zaak over en hij maakte de opkomst van de meubelindustrie in de vijftiger jaren mee. Zijn vrouw Reggie heeft altijd de verkoop gedaan en begon later een babyspeciaalzaak aan de Galerij. Zij kregen vijf kinderen, die alle vijf in de zaak kwamen, mijn broers Anton en René en ik en mijn zussen Annemarie en Dorette."

Was het voor jou vanzelfsprekend dat je in de zaak kwam?
"Nee, ik had iets anders gewild en volgde een opleiding MBA en werkte bij Duimelot. Ik zat in dienst, maar toen mijn vader in 1975 verongelukte, was dat reden om onder de dienstplicht uit te komen en in de zaak te komen voor de verkoop. Ik had daarvoor geen specifieke opleiding, maar heb de 'verkoopgenen' van mijn moeder en heb me door ervaring het vak eigen gemaakt."

In 2007 vindt een grote verandering plaats. Wat was de aanleiding?
"In 2007 zijn we als familie – we zaten met acht kinderen in het bedrijf – zakelijk uit elkaar gegaan. De aanleiding was dat we wilden uitbreiden aan de Prior van Millstraat/Kastanjeweg, maar door een gewijzigde visie van de gemeente konden die uitbreidingsplannen niet doorgaan. Anton en zijn vrouw Ria gingen met pensioen, René die Pronto deed, verkocht de zaak en werd aannemer, zijn vrouw Margot werd tuinarchitecte, Annemarie nam Prénatal over en Dorette ging bij een woonwinkel in Schijndel werken. Gerdie en ik gingen in Uden door, want we hebben toen ook de zaak in Den Bosch verkocht. Het pand aan de Prior van Millstraat/Kastanjeweg verkochten we aan Lips, van wie we het vervolgens huurden. In 2012 hebben we nog een poging gedaan het pand terug te kopen, dat lukte niet en in 2013 kocht Cheng het pand en huurden we het van Cheng."

Nu zit de zaak aan de Industrielaan. Waarom is hiervoor gekozen?
"Het huurcontract liep af in 2017 en de gemeente wilde graag meubelzaken aan de Industrielaan concentreren. Daarom zijn we daar ruimte gaan zoeken en vonden een geschikt pand. Onder de paraplu van Van Donzel zijn daar nu 8 meubelformules ondergebracht en SuperKeukens. We hebben nu een breder segment in niveaus gecreëerd op een oppervlakte van 12.000 m2."

Wat heb je in al die jaren zien veranderen in de meubelbranche?
"De meubelbranche is net als de modewereld onderhevig aan trends. Vroeger moest je daarvoor naar de beurzen in Milaan, Keulen en Brussel om in te kopen. Nu bepalen de diverse formules hun trends binnen hun raamwerk en leveren zelf hun collecties aan. In de loop der tijd zijn de trends elkaar sneller gaan opvolgen. Vroeger kochten mensen meubilair dat een leven lang mee moest gaan, tegenwoordig verandert de consument vaker van interieur. Het aanbod is gigantisch en met al die formules is de keuzemogelijkheid voor de consument ook sterk vergroot, ook in prijs- en kwaliteitsklasse."

Hebben jullie dieptepunten of tegenslagen gekend?
"Een dieptepunt was in 2007, toen we vanwege de verkoop van het pand de zaak moesten leegverkopen. En dan de brand in 1990. We hadden de koekfabriek net een jaar daarvoor opgeknapt. In 1991 brandde het magazijn af. Verder heb ik drie keer een burn-out gehad."

Waren er ook hoogtepunten?
"Dat was in 2007, toen Gerdie en ik samen verder zijn gegaan met een kleine crew. We konden het beter aan en ik kon weer doen wat ik het liefste deed, namelijk de verkoop en advies geven bij de mensen thuis."

Wat gaan jullie doen met de vrije tijd?
"We gaan op verkenning in wat het leven nog meer te bieden heeft. We hebben een caravan gekocht om eropuit te trekken en ons eigen land beter te gaan leren kennen. Verder hebben we nu meer tijd voor onze kleinkinderen. Ik wil mij gaan verdiepen in de computer en gaan schilderen en beeldhouwen. Samen met Anton wil ik aan een stamboom gaan werken en om fit te blijven gaan we wandelen en fietsen. Gerdie denkt erover iets aan vrijwilligerswerk te gaan doen, maar weet nog niet precies wat."

Op zondag 25 maart willen Ties en Gerdie graag afscheid nemen van hun relaties en klanten in Woongelofelijk Van Donzel aan de Industrielaan 12 van 13.00 tot 17.00 uur. Iedereen is van harte welkom.

De rubriek In Gesprek Met is weer terug van weggeweest. Heb je zelf een leuk verhaal of weet je iemand die iets bijzonders te vertellen heeft, meld dat dan bij de redactie: redactie@udensweekblad.nl.